|
|
Avrupa'nın İkinci Dünya Savaşından sonra yaşadığı en büyük trajedi olan Srebrenitsa soykırımının 16. yıldönümünde, yine hüzün ve gözyaşı hakim... Anneleri evlatsız, çocukları babasız bırakan bu soykırımın acısı, aradan geçen 16 yıla rağmen hiç bitmedi.
Srebrenitsalı kadınları yalnız bırakmamak için on binlerce Boşnak, törenlerin yapılacağı alanda bir gün öncesinden toplanmaya başladı. Tuzla kentinin Nezuk kasabasında 3 gün önce başlatılan ölüm yürüyüşüne katılan yaklaşık 5 bin kişi de yürüyüşlerini Potoçari Mezarlığı'nda tamamladı. Yürüyüşe katılanlar, geldikleri Potoçari çevresinde kurdukları çadırlarda geceyi geçirdi.
''Beyaz zambaklar'' gibi dizilen uçsuz bucaksız mezar taşlarının bulunduğu Potoçari'de toplanan kalabalık, gece boyunca dua edip, Kur-an'ı Kerim okuyup, kurbanların arkasından gözyaşı döktü.
Srebrenitsa'nın işgali üzerine 16 yıl önce sığındıkları BM bünyesinde görev yapan Hollandalı askerlerin bulunduğu fabrikada, bugün 613 kurbanın tabutu bulunuyordu. Hollandalı askerler, kendilerine sığınanları, öldürüleceklerini bildikleri halde Çetniklerin eline teslim etmişti. Aradan geçen 16 yıl sonra, cesetleri toplu mezarlarda parçalanmış halde bulunan Srebrenitsalı kurbanların cenazeleri, yeşil örtüye sarılı tabutların içinde, insana yaraşır şekilde toprağa verilmek üzere Potoçari Mezarlığı'na omuzlar üzerinde taşındı. Cenazelerin fabrikadan törenin yapılacağı alana taşınma süreci ise saatler sürdü. Ancak kurbanların tabutları çok hafifti. Çünkü bir çoğunun bedeninin bir kısmı hala bilinmeyen yerlerde saklı duruyordu.
Potoçari Mezarlığı'nda cenaze namazlarının kılınacağı alana tek tek dizilen tabutların başında yaşanan manzara ise yürekleri buruktu. Her tabutun başında aileleri ve yakınları gözyaşı dökerek dayanılması zor bir tablo oluşturdu.
Tabutlar başında ağlayan kadınlar, bir taraftan kaybettikleri için gözyaşı döküyor, diğer taraftan yakınlarını 16 yıl sonra olsa bile insana yaraşır bir şekilde toprağa verecek olmanın buruk sevincini yaşıyordu.
Başı belli, ancak sonu adeta görülmeyen tabutların başında ağlayan kadınlardan birisi de Nura Mustafiç idi... 16 yıl önce kaybettiği 3 oğlundan, cesetleri bulunan 2 oğlunun tabutuna sarılan Mustafiç, ''Bu tabutlar, bu olaylara göz yuman dünyanın ayıbı'' şeklinde duygularını dile getirdi.
ARINÇ BOSNA HERSEK'TE
Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç, Srebrenitsa soykırımının 16. anma yıl dönümü törenlerine katılmak üzere Bosna Hersek'e geldi.
Törenlere katılan Başbakan Yardımcısı Arınç, Boşnaklar tarafından Türk bayrakları eşliğinde sevgi gösterileriyle karşılandı.
Arınç, anma törenleri için bekleyen Boşnaklara seslenerek, 16 yıl önce burada dünyanın en büyük trajedisinin yaşandığını, soykırım uygulandığını belirterek, ''Bu dünyanın en büyük utancıdır'' dedi.
Bu acı olayı unutmadıklarını vurgulayan Arınç, şunları söyledi:
''Adalet Divanı'ndaki yargılamalar dünya için çok önemlidir. Dileriz ki bu son olsun. İnsanlar barış için yaşasın. Sizlerin yanınızda olduğumuzu göstermek için geldik. Türk halkının selamını getirdik. Bu acı olayı bütün kalbimizle hissediyoruz. Allah sizlere sabır versin. İnşallah güvenlik içinde yaşayın. Türkiye her zaman yanınızdadır''
Arınç, aynı zamanda uluslararası toplumun ve bölge ülkelerinin, Srebrenitsa'da yaşananlardan gerekli dersleri çıkararak, aşırı milliyetçilik ve etnik nefretin sonucu olan benzer olayların bir daha tekrarlanmaması için her türlü gayreti göstereceğine ve gerekli önlemleri alacağına inandıklarını söyledi.
DUYGULARINI TWITTER'A DÖKTÜ
Anma törenlerine Türkiye adına katılan Arınç, Twitter'da şu duygularına yer verdi:
''Bugün Srebrenitsa'dayim. On bine yakın Müslüman Boşnak'ın haince katledildiği, insanlık onurunun ayaklar altına alındığı şehirdeyim. Birazdan soykırıma uğrayan masumların anısına düzenlenecek törenlere ülkemi temsilen katılacağım.
Katliamın üzerinden 16 yıl geçmesine rağmen Srebrenitsa hala mahzun ve gözü yaşlı bir anne gibi. Sanki dünyanın her yerinden binlerce anne bugün koşup bu hüzünlü şehire gelmiş gibi. Kimileri mezar taşlarının başında dualar okuyor, kimileri bir mezar taşı bile olmayan yavruları eşleri ve kardeşleri için göz yaşı döküyor.
16 yıl önce buyuk bir yara alan insanlık onurumuzu birazcık olsun onarmak için, buradaki şehitlerin aziz hatıraları için ve bir daha asla soykırımlar yaşanmaması için Srebrenitsa'dayız ve Srebrenitsa'yı asla ve asla unutmayacağız, unutturmayacağız.''