Prof. Dr. Mustafa Ferit Acar, çocukların geleceğimiz olduğunu, onlar için sağlıklı bir gelecek planlarken,  spor alanında da bunu iyi planlamak gerektiğini söyledi. Sporun öncelikle araç olarak çocuklar için çok iyi bir alan olduğunu söyleyen Acar, çocukların hayatında mutlaka sporun ön planda tutulması gerektiğini vurguladı.
Girne Amerikan Üniversitesi (GAÜ) Spor ve Rekreasyon Yüksekokul Müdürü Prof. Dr. Mustafa Ferit Acar, çocuklarda sporun önemine değindiği açıklamasının devamında ise şunları söyledi;
“Biz öncelikle çocuklar için eğlenceyi ön planda tutuyoruz. Matematiği daha eğlenceli bir hale getirip sunarsanız çocuğa, belki de en sevdikleri ders olur. Bu bütün dersler için geçerli. Üniversiteye kadar bir sürü yabancı dil eğitimi alıyor çocuk, ama daha ismini söyleyemiyor. Bu durum eğitim methotlarından kaynaklı. İkinci planda bizim için sağlık gelişimi var. Fakat bu konuda hayret edilecek derecede şehir efsaneleri var. Günümüzde artık spor çok bilimsel temeller üzerine araştırmaları yapılan bir alan.”
Üçüncü plan ise eğitim unsurudur. Çocuk bir takım sporuyla ilgileniyorsa, orada kurallara uymayı öğreniyor, beraber sevinmeyi, beraber üzülmeyi öğreniyor ve çocuk sosyalleşiyor. Tabii ki bireysel sporlar da olacak ama grup olarak yapılan sporların çok fazla eğitim boyutu var. Çocuklar için oyun oynamak çok önemlidir. Ama günümüzde eve kapatılmış, doğal ortamlardan uzaklaştırılmış bir eğitim tarzı, katı eğitim vermek üzerine kurallar koyuyorsan çocuk hareket ortamında sağlıksız büyümeye başlıyor. Çocuğun küçük yaşlarda gerçekten oyun oynaması lazım. Burada sistematik oyunlar önemlidir. Çocuklar yaşına uygun oyuncaklarla ve onun isteklerine uygun oyuncaklarla oynamak zorundadır.” 
Spora başlamanın yaşı 7-8 yaşlarıdır. 7-8 yaşına gelene kadar 3 senelik bir periyoda her türlü sporun temel eğitimi sağlanması lazım. Temel hareket eğitimi. Burada belli bir spor dalı olmayacak. Spor alanında çok baskıcı olmamak lazım. Belli bir sporu yapacaksın diye baskı kuramazsınız. Her halükarda bizim ana hedefimiz sağlık. İsterse performans boyutunda yapsın; biz sağlıktan ödün veremeyiz. Bugün gençlerin ortamlarına baktığımız zaman en önemli şey; aile, okul, yakın çevresi, kulüp ortamları ve doğa. Bilinçli bir ailenin spor anlamında çocuğa çok doğru bir bakış açısı kazandırması lazım. Bir kere aile spor yapmıyor ama çocuğu spora götürüyor. Senin ebeveyn olarak rol model olman lazım ki çocuk bu işi daha çok sevsin. Bizim hareketle ilgili becerilerimizi kazanmamızda tutma, çekme gibi hareketler çok önemlidir. Çocuk ağaçlardan uzaklaştığı zaman fiziksel olarak zarar görürken, aynı zamanda ruhsal olarak da zarar görüyor. Çocuklar bu ortamlarda oynayarak,
doğal gelişiminde dışarıdan alacağı mikroplara da bağışıklık kazanmasıda çok önemli. Biz tabii ki pisliğin içinde dolaşsın demiyoruz ama, çimde yuvarlansın çocuk.”
“Omurga sporda çok önemli. Ergenlik çağlarında kız çocuklarında, göğüs yapısını saklama psikolojisiyle sırtta kamburluk dediğimiz olay gelişir. O yüzden sırt kaslarını kuvvetlendirici egzersizler yapması gerekir. Kalp ve kan değerleri çok önemli. Ara ara bunları ölçtürmek gerekir. Kalp muayenelerini düzenli yaptırmak lazım. Onun dışında aile çocuğu spora yönlendiriyor, atletizm jimnastik ve yüzme yapsın. Bunlar spor dallarıdır ve çok temel karakterleri olan spor dallarıdır. Ama bunların içinde çocuğa uygun olan spor dalını bilmek gerekir. Bunlar uyumsal formda karışık, çocuk jimnastik faaliyetlerini de yapacak. Günlük hayatında yada başka spor dallarında yapacağı temel hareket becerilerini mutlaka denemesi lazım.”
“Mesela futbol maçlarında biri gol atıyor, gol attıktan sonra gol sevinci olarak Afrikalı futbolcular çok farklı hareketler yapıyorlar. Bu hareketleri bir tane Türk futbolcu yapamaz.
Spor okulu dendiği zaman hemen bir spor dalına başlatıyor. Ama bunun yapılmaması lazım. Bir branşa başlamadan önce temel eğitim verilmesi lazımken, bu ne yazık ki hiçbir organizasyonda yok. Hata bu. Çocuğun bu ortamlarını sağlamamız lazım.”
“Biz doğadan uzaklaşıyoruz. Bence ailelerin hafta sonları kesinlikle çocukları deniz kenarına, dağlık alanlara götürmeleri gerekir. Çocuk çıplak ayakla oralarda yürüyecek. Kayalarda yürüyüş yapacaklar mesela. Özellikle ağaca tırmanmayı çok önemsiyorum. Biz çocukken çok tırmanırdık. Çocuk ağaçları tanıyacak. İnsanoğlunun toprakla haşır neşir olması lazım. Doğal eğitim, yaşama dönük bir eğitimin uzantısıdır. Çocuğu götürüp hadi hep beraber domates ekiyoruz diyecekler mesela. Çocukların bunların değerini öğrenmesi lazım.” Dedi.